17/6/92.هفته 29

سلام مامانی؛ سلام دخترک نازم؛ سلام عسل مامان؛ چه خبرا؟ توپول موپول شدی یا نه؟ من که دیگه دارم توی آسمونا سیر میکنم از لذت بی پایانی که حرکاتت بهم هدیه میده. ساعت ها میشینم و زل میزنم به شکمم و هی تو وول میزنی و هی من کیف میکنم، هی باز تو وول میزنی و هی باز من کیف میکنم.

ای خدا...خوابیدن، خوابیدن، خوابیدن... چه آرزوی دور از دسترسی به نظر میاد. دیشب خودت شاهد بودی که من سر ساعت 1 و سر ساعت 2 و سر ساعت 3 و سر ساعت 4 و سر ساعت 5 بصورت کاملن دقیق و منظم، پاشدم رفتم دستشویی و بقیه ش هم فقط داشتم مدل خوابیدنم رو عوض میکردم و با حسرت در جستجوی یک مدلی بودم که بشه باهاش خوابید. بالاخره بعد از نماز درست و حسابی خوابم برد.همش فدای سرت ناز گل مامان.تا جایی که میشه همه ی لحظات با تو بودن رو ثبت میکنم.این روزها توی هفته 29 بارداری هستم. من می تونم تحریکت کنم و وادارت کنم که حرکت کنی. وقتی از یک جای تاریک میرم به یک جای روشن تو تکون میخوری و وقتی شکمم رو لمس میکنم و از روی شکمم تو رو نوازش میکنم و حسابی گرمت میکنم، تو انقدر برام وول میزنی که ذوق مرگ میشم.دیگه میخوام کم کم اتاقت رو برات آماده کنم.امروز منو مادرجون رفتیم سفارش تختو وبوفه تو دادیم.انشالا تا آخر شهریور حاضر میشه.

فردا ساعت 5/4 نوبت دکتر دارم.27 هم نوبت سونو دارم.

دیشب بودم عروسی .ولی نتونستم حرکات موزون انجام بدم.ولی به جاش تو ،تو دل مامانی کلی قررر دادی.